Autor de borrosa biografía, Tito Maccio PLAUTO (ca. 250-ca. 184 a.C.) fue uno de los principales comediógrafos latinos, y las obras que de él se han
conservado han venido sirviendo de fuente de inspiración a numerosos dramaturgos desde que fuera rescatado en el Renacimiento. EL PERSA es una representativa comedia de burla y enredo, en la que la codicia de un alcahuete se ve castigada. En EL CABO, el hallazgo accidental de un tesoro hundido en el mar propicia un reencuentro inesperado, además del consabido escarmiento de los malvados. ESTICO, una de las
obras más breves del autor, resalta por la chispa de sus diálogos y su vívido retrato de la cotidianidad de los esclavos del mundo romano. Otras comedias de Plauto en esta colección: «Anfitrión. Aulularia. Los cautivos» (BT 8215).
Tito Maccio Plauto é o máximo representante da comedia latina, pola súa lingua, o seu ambiente, os seus personaxes e temas.
Aínda que ten por modelo a "comedia nova" griega, recoñece nas súas pezas o mundo romano.
Era un home da plebe que coñecía perfectamente á xente, e que sabía plasmar os distintos caracteres no escenario.
Non é moi sutil, pero esto non é o máis importante. Soubo atopar a adecuación e integración entre linguaxe, tema, personaxes e composición, de xeito que hacía que as situacións, aínda que repetidas, pareceran todas diferentes e orixinais.
A vida de Plauto desenrólase na Roma ameazada polos Cartaxineses cos que xa tivera entre os anos 264 e 241 un enfrontamento armado, coñecido como a Primera Guerra Púnica, no seu transcurso naceu o noso comediógrafo.
Os Romanos foron os vencedores desta guerra, que rematou coa batalla de Islas Egates.
A Segunda Guerra Púnica, tal vez a máis coñecida pola participación do gran xeneral Cartaginés Aníbal, tivo lugar entre os años 218 e 201 a. C. e terminou coa batalla de Zama, gañada por un dos Escipiones.
Aínda se enfrentan nunha Tercera Guerra Púnica (148 - 146 a. C.) que supuxo a destrución total de Cartago e do perigro cartaxinés.
